چرا ما لیاقت دیدار با امام زمان ( علیه السلام ) را نداریم؟
جوابش ساده است ؛ چون به اندازه توان و استعدادی که خدا به ما عنایت کرده در هدایت خود و مردم اقدام نمی کنیم. ان شاء الله خدای عز و جل توفیق دهد بتوانیم از آن چیزهایی که داریم بگذریم تا به حقایق عالم برسیم.
آقایی می تواند در برابر شانزده بیت شعر یک ناصبی ، 160 بیت با آن قدرت و استدلال بسراید، آقای دیگری می تواند تضمین کند و بگوید:
بیایید! آقا امام زمان ( علیه السلام ) را نشانتان می دهم. حالا ما که می گوییم شیعه ایم ، لیاقت دیدار آقا و مولایمان را نداریم تا چه رسد به اینکه بخواهیم وجود نازنین ایشان را به کس دیگری نشان دهیم.
واقعا چقدر خودمان را برای نزدیک تر شدن به حضرت ولی عصر ( علیه السلام ) آماده کرده ایم؟ چقدر از توانایی ها و استعداد خود استفاده کرده ایم؟
( کتاب پرده نشین شرح کلمات عرفانی، اخلاقی حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره) )
امروز زنده ام غم فردا نمی خورم
رنج بهشت و دوزخ و عقبا نمی خورم
عمری که یک دم است همین دم غنیمت است
بیهوده رنج و حسرت بیجا نمی خورم
من این جهان به نیم جوی می نمی خرم
افسوس زشتی و غم زیبا نمی خورم
مــردان روزگــار ز ایـن دنـیـا بریده اند
عمر گذشته غصه فردا نمی خورم
رسوای شهر گشته و مست لقای دوست
رنجی برای این دل رسوا نمی خورم
شد این صفا فنا و بگفتا رمــوز عــشــق
خون دلی ز حـسـرت دنـیـا نمی خورم